Vaak wordt beweerd dat wetenschappelijk bewezen is dat het Enneagram niet klopt. Dat is niet het geval. Als er al onderzoek naar gedaan is, dan is het of een slecht onderzoek, of men heeft de verkeerde versie van het Enneagram onderzocht. Het Enneagram is tot op heden nog niet wetenschappelijk onderzocht. De wetenschappelijke status is dan ook "nog niet bewezen". Ik hoop daar verandering in te brengen.

Waar wetenschappers wel mee schermen is de zogenaamde Big Five, een wetenschappelijke benadering van persoonlijkheid dat zich baseert op een reductie van alle begrippen rond persoonlijkheid tot vijf kernbegrippen. Op zich kan je daar verder weinig mee, maar nieuw onderzoek legt een link tussen breinprocessen en score's op je Big Five test. Heb je weinig dopamine dan krijg je een bepaalde score. Heb je meer dopamine dan krijg je een andere score. De Big Five blijkt uit vijf van dit soort assen te bestaan. Op alle vijf de assen kun je hoog of laag scoren.

Wat ik gedaan heb is deze vijf assen in het Enneagram zoeken. En wat blijkt? Alle vijf de assen zijn inderdaad terug te vinden in het Enneagram. Dat betekent dat je voor elk Enneagramtype vast kunt stellen hoe ze zouden moeten scoren op een Big Five test. Sterker nog ik voorspel dat de negen configuraties van het Enneagram aanzienlijk vaker voorkomen dan andere mogelijke configuraties. Het gevolg is dat het Enneagram een op een terug te vinden is in de Big Five. En daarmee is het Enneagram wetenschappelijk onderbouwt.

De wetenschappelijke versie van het Enneagram heeft uiteindelijk tot het Neurogram geleid: de neurologische versie van het Enneagram